Theater Walhalla had een preview en zij zijn daar in de luxe positie dat ze twee kleine theaters schuin tegenover elkaar hebben die werkelijk zo’n bijzondere sfeer hebben dat ze een avond zoals deze gewoon kunnen splitsen zonder dat dit enige afbreuk doet aan het programma. Een frisse neus dus in de pauze als je over het Katendrechtse plein naar de rode neonletters van Walhalla loopt. Bijna altijd weet ik van tevoren wie er komen maar deze keer heb ik me op aanraden van theaterdirecteur Harry-Jan laten verrassen. Ik hou daar nooit zo van omdat ik me op de een of andere manier altijd instel op wie er speelt. Het slaat natuurlijk nergens op maar dat heb ik nou eenmaal. Nu zag ik gelukkig vooraf in de kleedkamer Ellen Dikker dus ik wist wat ze ging doen en waar ik moest staan. Na de pauze was dit anders.
Als laatste schuifelde ik naar binnen in het kleine theater. Jas achter het gordijn en snel gaan zitten op m’n koffer en dan goed kijken of ik alles eruit heb want tijdens de voorstelling gaan rommelen in een koffer onder je kont is alleen maar storend. De laatste keer dat dit gebeurde klikte m’n koffer niet goed dicht waardoor hij een kleine 5 minuten later alsnog met een ferme tik onder m’n gat sloot. Gelukkig tijdens het applaus. Daar leer je van. Ik had dus m’n plek gevonden, Schuin voorin , half achter het fraaie kassahokje met een mooi uitzicht op de speelvloer en het publiek. Potverdorie wat is dit toch een knus gezicht.
Aan de overkant zat, een beetje in elkaar gehurkt, Frank Heijman van de Theaters Diligentia en Pepijn in Den Haag. Ik zwaaien naar de beste man maar hij zag het natuurlijk niet want ik zat in het donker gebogen achter een huisje en een jas in m’n nek. Ook nog eens in het stemmige zwart dus dat werd ‘m niet. Goh, dacht ik, Frank heeft z’n haar laten groeien. Staat ‘m best goed. Intussen wist ik dat Tango Extremo ging spelen en daar verheugde ik me eigenlijk wel een beetje op. Ik loop ze namelijk steeds mis. Mijn agenda en de speellijst van hen matchen erg moeilijk. Zelfs toen ze in m’n eigen theater Het Diekhuus in Middelharnis speelden zat ik aan de andere kant van het land. Slechte timing.
Tango Extremo kreeg een mooie aankondiging en plotseling ging Frank de speelvloer op en pakte een bas om samen met Tanya Schaap swingend in te zetten. Dan draaien bij mij alle radartjes alle kanten op om maar de juiste grip te vinden want dit klopte niet. Frank Heijman is wel muzikaal en swingend maar speelt hij jou ook nog bas?
Nou, zo gaat dat dan rond in m’n kop. Ondertussen moet ik toch scherp blijven want de foto’s moeten natuurlijk ook wel goed zijn. Voor dit trio had ik weer geen beste plaats want Tanya stond grotendeels met haar rug naar me toe om zoveel mogelijk contact te houden met haar muzikanten. dat Jaap in de andere hoek z’n stinkende best deed om er nog iets fatsoenlijks van te maken daar had ze natuurlijk geen oog voor. Gelukkig maar.
Toen de laatste klanken over de Katendrechtse Kaap rolden en ik nog een paar groepsfoto’s maakte van de muzikanten voor de komende tour schudde ik ook de hand van de bassist. Dat dit Frank niet was had ik intussen al begrepen en z’n naam had ik niet goed verstaan. Een beetje stom vond ik het dan ook wel om te vragen wie hij nu precies was en waar ik hem van kende. Alleen maar een dubbelganger?
Eenmaal thuis gekomen heb ik de foto’s van Frank opgezocht. Tja…. als je de foto’s naast elkaar legt blijft er niet zoveel van over. Toch kende ik hem.
Zoiets laat je dan niet los en bij de tweede regenbui van de nacht wist ik het. Pffff. Een aantal jaren geleden heb ik het artwork, zoals dit zo keurig heet, verzorgd voor de cd van het jazzensemble Crescent Double Quartet van Aart van Bergen. Naast een aantal optredens heb ik toen ook de opnamen en repetities in de studio gefotografeerd. Ik zag hem weer helemaal staan met zijn bas. Zijn haar wat anders dan nu maar met dezelfde concentratie en bevrijdende glimlach na afloop. Sandor Kem. Dat is ‘m. Toch?
En nu ga ik hem mailen. En ook Frank. Dat ie zo vet bas speelt. Of is ie het toch niet……?
Oja, de man hieronder, dat is Frank Heijman…. Ze lijken eigenlijk helemaal niet op elkaar….
