De fiets van Kees….. Hij stond altijd al mooi oud te worden voor zijn deur en we wilden graag dat hij nog ouder, nog mooier zou worden. Dus bleef hij buiten staan maar dan bij ons in de tuin waar de klimop en bruidssluier hem langzaam inpakten. Weer en wind ging er overheen, tussendoor en achterlangs en hij werd alsmaar mooier. Jasbeschermers krulden op, scheurden en spleten uit elkaar.
Het ouder worden kan mooi zijn. Hoe triest dat het alleen de fiets was.