De eerste keer dat ik Wende Snijders zag was bij een middag met Herman van Veen in Soest.
Onbekend maar een aanstormend talent volgens mensen “in mijn omgeving”.
In een rode jurk met gebalde vuisten liet de blonde zangeres een onuitwisbare indruk na bij het selecte gezelschap aanwezigen.
Zo. Dat was Wende.
Intussen fotografeer ik al weer zo’n 10 jaar Wende en die onuitwisbare indruk was er deze week weer.
Geen rood maar zwart en het blonde heeft plaats gemaakt voor haar eigen haarkleur.
Het Franse chanson heeft plaats gemaakt voor haar eigen muziek.
Wende op haar sterkst…..
Er is toch eigenlijk niets mooiers dan je eigen teksten zingen, je eigen musici zoeken en je eigen muziek zingen?
Wende Snijders neemt geen voorzichtige passen maar dendert met grote passen door de muzikale porseleinkast.
Zonder scherven te maken want ze weet precies wat ze doet.
Logische passen in het muziekland want wat kon er nu eigenlijk nog meer op het succes volgen?
Soms heb je weleens van die wensen….
Als ik nou eens zus of zo…….
Wat zou het toch mooi zijn als…….
Je kunt het denken en hopen. Je kunt het ook doen.
Wende doet het.
Maakt alles zelf. De teksten, de muziek, de tekeningen, de foto’s.
Wat eigenlijk ontbreekt zijn de zelfportretten. Dan zou ze niemand meer nodig hebben.
Hoewel…..de foto’s van Miron Zownir en Sandor Lubbe zijn prachtig in het cdboekwerk.
Natuurlijk zijn er meerdere mensen betrokken bij het laatste project van Wende.
Wende kan niet zonder haar vertrouwde mensen maar schuwt het experimentele met nieuwe producers niet.
Wende zocht haar heil in Berlijn maar weet zich tijdens de nieuwe tour gesteund door twee prima gitaristen Thijs Lodewijk en Maarten van Damme.
Donderdag 9 mei werd haar nieuwe album LAST RESISTANCE gepresenteerd in een bomvolle Amsterdamse Melkweg.
Het album is haar eerste internationale samenwerking. Ze werkte met producers Nackt (o.a. Apparat, Warren Suicide) en Tilman Hopf uit Berlijn. Het album is gemixt door Michael Ilbert (o.a. The Hives, Royal Republiek, Pink) in de Hansa Studios.
Bij het beluisteren van het album denk ik ” dit is Wende. Ze wist 10 jaar geleden al dat ze dit wilde gaan doen. De aanloop was al zo fantastisch maar deze sprong in het diepe is van internationale allure”
Dat ik dit dan al 10 jaar live mag fotograferen is alleen maar een grote eer.
Niet teveel woorden over het album. Des te meer foto’s.
Vette zwartwit foto’s. Zoals het album ook is.
Het blijft na klinken.
Gewoon gaan luisteren. Nog heel veel en heel lang….
