Ik was te gast bij Martin Simek in zijn theatervoorstelling. In zijn theaterprogramma “Simek ontmoet” ontvangt Martin Simek altijd een of twee speciale gasten. Ada Grootenboer, onze burgemeester van de gemeente Goeree-Overflakkee en ik waren uitgenodigd om als gasten in zijn programma te komen. Nou… ik moet je zeggen het viel reuze mee. Ik ken Simek van zijn interviews op radio en televisie en hij graaft behoorlijk diep zonder dat je daar zelf eigenlijk erg in hebt. Tenminste dat deed hij want wij kwamen er vrij gemakkelijk vanaf. Eigenlijk te gemakkelijk denk ik nu achteraf want wat heeft de man kansen laten liggen. Alles heeft in ons geval met zijn voorbereidingen te maken. Of eigenlijk met het gebrek aan voorbereidingen.
Martin Simek in gesprek met Ada Grootenboer, burgemeester van Goeree-Overflakkee. Foto Jaap Peeman
Simek kiest ervoor om zijn gasten kort van te voren pas te ontmoeten en kennis te maken. Dan kan hij zien met wie hij te maken heeft deze avond. Voor wie in de zaal zat…… de mededeling dat hij niet wist wie de burgemeester was en wie de kunstenaar klopt echt hoor. Het was geen spelletje want wij hadden elkaar dus echt niet gesproken. Toen wij (ruim van tevoren) in het Diekhuustheater kwamen was Simek net binnen. 3 uur rijden en een snelle maaltijd zorgden ervoor dat we elkaar van te voren niet de hand konden schudden dus heb ik maar uitgebreid met de burgemeester koffie gedronken en onze voorbereidingen en verwachtingen besproken.Toch is dit jammer want als de presentator zich goed voorbereid had dan had hij geweten wie hij op de bühne zou krijgen. 
Simek was dusdanig onder de indruk van onze burgemeester (en haar mooie jasje) dat hij, volgens mij, een ander interview bracht dan dat hij voor ogen had. Ik vond dat onze burgemeester het prima deed. Open en eerlijk en altijd met een grote lach. Toen de ogen van Simek speurend door de zaal gingen op zoek naar zijn tweede gast dacht hij vast en zeker dat collega kunstenaar Joep Luijckx zijn doelwit zou worden. Joep zat vrij dicht vooraan en als er één prototype kunstenaar is dan is het Joep wel…. 
Volgens mij heb ik het wel goed gedaan. De presentator liet eigenlijk enorme kansen liggen. Als je een beetje goed voorbereid bent en mijn website bekijkt of een kwartiertje door Facebook of Instagram scrolt krijg je, volgens mij, best wel een goed overzicht van waar ik allemaal mee bezig ben. Nou, het viel hem niet mee en mij wel want ik kon het gesprek zelf aardig sturen wat bij hem dan soms weer een beetje chaotisch overkwam. We hebben er wel om gelachen en achteraf gezien was het een leuke avond. Een beetje onbeholpen af en toe. Een beetje anders dan anders maar wel leuk.
Ik heb in ieder geval mijn favoriete schilderij en mijn werkwijze weer kunnen toelichten. Overigens blijft dit schilderij gewoon thuis hangen en komt niet in de verkoop.
Dat er dan nog zoveel mensen naar ons theater gekomen zijn voor dit praatprogramma verraste me toch wel. Veel bekenden in de zaal die de moeite genomen hadden om erbij te zijn. Erg leuk. Gelukkig ging de microfoon in de zaal voor mij de goede kant op want er hadden, gezien de vrienden in de zaal, best pittige vragen kunnen komen. (Dank vrienden, veel dank dat jullie me ontzien hebben 🙂
Dan toch nog even een puntje wat me opviel. Er is veel gaande omtrent de toekomst van het Diekhuus. De politiek van Middelharnis zit er bovenop en de ambtenaren van de gemeente zijn er druk mee bezig. Hoe gaat het nieuwe Diekhuus er uit zien. Heeft een theater als dit in deze vorm toekomst? Dan heb je een mooie theatervoorstelling met je eigen burgemeester in het culturele centrum waar je besluiten over moet gaan nemen en geen enkele ambtenaar of plaatselijke politicus heeft daar belangstelling voor? Hoezeer ben je dan “nauw” betrokken? Daar kan ik met mijn pet niet bij……
