Zondag 6 augustus was de opening van de nieuwe expositie in GALERIE ANITA AMMERLAAN in Roosendaal. Deze expositie, onder de titel ‘Eye-Candy16’ is een groepstentoonstelling van 9 kunstenaars. Ik exposeer daar met Marian Timmer, Ghislaine van Tongeren, Mark Louisse, Juul Kortekaas, Gerard van Velzen, Carmen Milhous, Caroline van der Weide en Anita Ammerlaan.
Zo’n 200 belangstellenden verzamelden zich deze zondag in de grote galerie op de Markt. Ik exposeer niet zoveel. Dat heeft alles te maken met het feit dat ik graag een grote keuze wil aanbieden voor mijn eigen kunstuitleen. Een grote expositie brengt immers een kleine aardverschuiving met zich mee want dan vallen er grote gaten in mijn eigen galerie.
Ik heb geen spijt van de deelname aan deze expositie want zelden hingen mijn grote schilderijen zo ruim en overzichtelijk in een Nederlandse galerie. Ruimte genoeg om alles goed uit te laten komen. De galerie doet recht aan het werk. Er is de mogelijkheid om van afstand alles goed te overzien. Bij de opening merkte ik hoe sterk ook deze formule is. Breng een goed geselecteerde groep kunstenaars bij elkaar in een enorme grote galerie en het werk versterkt elkaar alleen maar.
Ik heb daar de ruimte gekregen en daar ben ik blij mee. De open gaten in mijn eigen galerie zijn inmiddels al weer opgevuld met nieuw werk. Exposeren betekent dus niet alleen maar iets ‘showen’ maar ook hard werken zodat de eigen klanten ook nieuwe werken te zien krijgen. Bovendien moet dit ook wel want een kunstuitleen vraagt ook om het ruilen van werk. Dit laatste is bij mij altijd wat minder want er wordt weinig geruild. Dat is een goed teken want men gaat zich hechten aan het werk dat aan de muur hangt. De meeste kunstwerken blijven jaren hangen bij de huurders. Meestal tot dat men het kunstbedrag bij elkaar gespaard heeft.
In Roosendaal ontmoette ik ook Remko Willems weer. Hij speelde bij de opening van de expositie samen met zijn zoon Valentijn. Ik noem het altijd gekscherend zigeunermuziek maar dan wel met alle eerbied uitgesproken. Wat is dit heerlijke muziek. Zeker in zo’n galerie van 1150 m2 vult het de gehele ruimte zonder nadrukkelijk overheersend te zijn. Natuurlijk heeft dit alles ook te maken met de kundigheid en de ervaring van de muzikanten. De wisselwerking tussen vader en zoon was mooi te zien en zeker te horen. Helemaal objectief ben ik niet.
Remko Willems heeft bij mij een streepje voor. In de jaren 90 heeft hij veel van mijn exposities geopend met zijn muziek. Ook waren er de concerten die hij gaf bij mij in de galerie. Dat waren mooie avonden. Je snapt dat ik het erg fijn vond om hem na zo lange tijd weer te ontmoeten en te horen. Het wordt tijd dat we de traditie weer door gaan zetten met een aantal nieuwe huisconcerten in Sommelsdijk. Bij deze concerten en exposities was ook vaak Juul Kortekaas. Ik heb veel met Juul geëxposeerd en, hoe heerlijk, ook deze expositie hangen we weer samen in dezelfde galerie. Juul bracht een mooi eerbetoon aan de de Nederlandse bloem.
Deze hangen ook in de galerie en ik vind de loden aronskelken , die ik zelf in huis heb, nog altijd erg mooi. Jammer dat de grote bloemen van Jules deze expositie niet sieren. Ze zijn zo mooi. Jules is altijd een aanwinst bij een expositie. Niet alleen haar werk maar zeker ook haar persoonlijkheid. In de galerie zou zeker nog wel ruimte voor groter werk zijn. Mooi ruimtelijk werk had er best nog bij gekund. Dat had dan misschien wel ten koste gegaan van de huidige werken die er stonden.
Ik val als een blok voor de humor in het werk van Ghislaine van Tongeren. Vooral haar mannetjes vind ik aandoenlijk. Ik heb een zwak voor dit soort werk. Thuis hebben we veel van Aris Roskam die ook altijd zulk werk maakt met zijn, alweer, mannetjes. Misschien komt het wel dat ik zelf ook graag ‘mannetjes’ verwerk in mijn kunstwerken.
Voor deze expositie heb ik een aantal nieuwe kistjes gemaakt. In het verleden zijn er honderden doorheen gegaan van heel groot naar heel klein en juist nu wilde ik een mix maken van ouder werk op hout en nieuwe dingen. Op Facebook en Instagram liet ik de voorbereidingen al zien van de kleinere kisten. (eigenlijk zijn het oude laden uit een oude keukenkast). Ik had zo mijn twijfels vooraf maar nu ik alles zie hangen ben ik wel tevreden. De twijfels waren al een beetje weg door de grote hoeveelheid positieve reacties vooraf maar als alles op z’n plek hangt is het toch wel een beetje spannend. In de kistjes zitten kleine tekeningen op karton. Eigenlijk wilde ik ze eerst allemaal in lijstjes doen maar ik ben blij dat er drie nu in deze kistjes zitten. Overigens zijn de andere mannetjes wel ingelijst maar gangen ze in m’n eigen galerie.
Een opening in de vakantieperiode is altijd een gok. Veel trouwe gasten zijn immers met vakantie en komen later pas, als ze er zin in hebben, kijken wat er hangt en staat. Daarom is zo’n 200 belangstellenden op een zonnige zondagmiddag erg mooi. Ik was blij verrast dat er ook van Goeree -Overflakkee mensen waren die de moeite namen om te kijken. Ik waardeer dat erg want ze kunnen immers dezelfde werken ook in hun eigen gemeente zien. Dat klopt natuurlijk niet helemaal want een ambiance als deze is toch iets geheel anders. Zelfs uit Hengelo mocht ik vrienden ontmoeten die speciaal waren afgereisd om te komen kijken. Dat is toch mooi…..
Galerie Anita Ammerlaan, Markt 39 in Roosendaal is van vrijdag tot en met zondag gratis te bezoeken van 12.00 tot 17.00 en Eye-Candy 16 is tot en met 29 oktober gratis te bezoeken. Vrijdag 15 t/m zondag 17 september is de galerie gesloten i.v.m. een evenement in Duitsland waar Anita Ammerlaan aan deelneemt.
Zie ook het artikel in de GAZET ROOSENDAAL
Foto’s: Wim Noordam en Patrick Roelofs / Galerie Anita Ammerlaan.
