Ik hou erg van foto’s die een verhaal kunnen vertellen.
Soms is er plotseling het moment dat je de foto moet maken. Dit was zo’n moment. Voor velen een gewone foto met een wandelende man en rechts een paar weg lopende mannen.
De man die aan komt lopen noemen we in het dorp ‘d’n Turk’. Sommigen fronsen misschien de wenkbrauwen. Zeg je dat zomaar?
Iedereen kent dhr. Gülek en Turk is gewoon een erenaam want tienduizenden jongeren op Goeree-Overflakkee waren te gast bij hem in zijn discotheek Le Bateau. D’n Turk is bij ons een begrip geworden. Iedereen weet wie je bedoelt en ook al heeft hij zijn horeca al lang geleden overgedaan aan zijn zonen. Nog steeds begroet iedereen die hem tegenkomt d’n Turk met respect.
Overigens is dat wederzijds want een vriendelijk woord is er altijd en iedereen krijgt het gevoel dat hij je ook nog echt kent van vroeger.
De foto is een soort wisseling van de wacht. Links loopt de oudere horeca generatie uit Middelharnis en hij passeert vriendelijk groetend zijn klanten van vroeger die nu de nieuwe generatie horeca is geworden.
Rechts lopen de mannen van Brouwerij Solaes uit Sommelsdijk die op weg zijn naar de haven waar de brouwers hun bier nu ook bij Brasserie ’t Vingerling slijten.
Het Vingerling, aan de haven van Middelharnis, waar dhr. Gülek vroeger zijn discotheek had en dat nu het domein is van een nieuwe generatie horecamensen.
De gedrevenheid is hetzelfde. De vriendelijkheid is hetzelfde.
Dan heb je een erenaam. Turk. En we tonen respect hier.
Ons dorp.
